فلاش بک ۱

خیلی دوست دارم اونچه که از اول بین من و طلی گذشت رو یکی یکی با هم مرور کنیم. یکی از اتفاقات و بحثهایی که ما در اوایل ارتباطمون داشتیم این بود که سعی کنیم به خاطر زیاد عاطفی بودن طلی خانوم رابطه عمیق عاطفی نداشته باشیم. هر وقت هم صحبت از این مساله میشد من  که جزو خنگولان دو عالم هستم در حالیکه  با قیافه حق به جانبی زیر چانه مبارک را میخاراندم  با خودم میگفتم یعنی چی خوب؟ مگه میشه در رابطه ای که صد در صد منشا عاطفی داره  اصل بیس رو رعایت نکرد؟

تا یادم نرفته به سر سختی طلی هم اشاره ای کنم که  خیلی آسون تن به دوستی با من نداد. و حق هم داشت و میگفت چون خودشو میشناسه به خاطر زیاد عاطفی بودن سریع وابسته میشه.و بعد برایش مشکلاتی ایجاد میشه. البته اون با سیستم من آشنایی نداشت  چون یکی از مشکلات جامعه ما  سواستفاده هایی که پسر و دختر از  هم میکنن و همین بی اعتمادی اونهایی رو که میخوان قانونمند تر و  بی شیله پیله زندگی کنن رو به ثمر میاره.  و من هیچوقت در خط دودره بازی و سو استفاده نبودم. و دنبال کسی میگشتم که باهاش یکی باشم. و خوب بعد از اینکه طلی با من بیشتر آشنا شد و  جدیت منو فهمید با من همراه شد.

یادمه همون اوایل که با هم حرف میزدیم و از دلتنگی حرف میزدیم و یا برای دیدن همدیگه پر پر میزدیم من همیشه به شوخی میگفتم طلی! ما اصلا رابطه عمیق عاطفی نداریم!! و کلی سر این قضیه با هم میخندیدیم.

راستش چون با توجه به وضعیت طلی و اینکه باید درس بخونه تا وضعیت دانشگاهش روشن بشه بی تعارف  نگرانم چون تو روند تحصیلی اش خیلی تاثیر گذاشتم و براش مشکل ایجاد کردم. حالا بعد از تعطیلات عید قرار گذاشتیم که کمی سر این قضیه جدی تر باشیم و خیز بزرگی برای کنکور بر داریم. البته من  یک کاتالیزور  و مشاور و انگیزه هستم که امیدوارم  بتونم نقش خودمو خوب و درست بازی کنم. برای ما دعا کنید که این روزها رو به خیری و بی دردسر بگذرونیم.